Trasa XC w Wieliszewie, Łąki Krubieńskie i Kampinos

gps


Zaczęło się dobrze, bo nie trzeba było wstawać skoro świt, bo zbiórka o 11 :-)

Plan był prosty i przyjemny.


Wałem wzdłuż Wisły po tej złej stronie miasta ;-) © annaw


Wałem wzdłuż Wisły po tej złej stronie miasta ;-) © annaw


Pan Cygaro przyjechał nas odprowadzić kawałek :) © annaw


Wieliszew. zaraz wjeżdżamy na trasę XC © annaw


Czerwony czerwony czerwony...... nie chciałam o nim słyszeć długo, ale jak widać.... on jest wszędzie! © annaw

W połowie trasy spotykamy Adriana z Agni i dziećmi. Trochę pogawędek, zabawy z Olcią i ruszamy - Agni razem z nami :-)


Trochę nas smaży :D © annaw


Sklepy. w ten upał lody i cola rządzą :-) © annaw


Narew! Jak tam było pięknie © annaw


O! Idealne miejsce na naszą miejscówkę! © annaw


Cudny widok © annaw


Jezu, jaka ciepła woda! © annaw


Można tam było stać i stać © annaw


Machiny grzecznie leżą i też odpoczywają ;] © annaw


Regeneracja © annaw


Popas © annaw


W takim upale wchodzi się do rzeki i moczy się wszystko co sie da, rękawiczki, buffy © annaw


Skoro Łukasz się nie chce zmoczyć, to my zmoczymy Łukasza :D © annaw


Narwiańska plaża © annaw


Moczenie głowy wszędzie gdzie i jak tylko się da! © annaw


Cudnie. Nie wiem nad czym tak myśleliśmy i co wymyśliliśmy © annaw


Groszek też by chciał do wody się umyć, ale jeszcze brudaska potrzymam trochę brudnego :-) © annaw


Na wał! © annaw


I znów skwar ;] © annaw


Czas start Łąki Krubieńskie © annaw


Mimo że to łąki, czasem udało się jechać w cieniu © annaw


A czasem na słońcu © annaw


Kwiatki! © annaw


Znów ten czerwony i czerwony © annaw


Ta woda nie zachęca do kąpieli :D © annaw


Łąki Krubieńskie © annaw


Nie dawno tu był maraton mazowia 24h © annaw


Ciągle jechać w stronę słońca :-) © annaw


Ślicznie tam jest! © annaw


Zakaz kąpieli :( © annaw


Gonimy facetów © annaw


Ul. Rzeczna © annaw


Stare zdjęcia na ścianach.... stary pgr © annaw


A tam drogie dzieci widać, jak © annaw


Wkra wpada do Narwii © annaw


W stronę Czosnka! © annaw


Selfie! © annaw


No bo kto inny mógł złapać gumę? © annaw


No kto? © annaw

Chwilę później ruszyliśmy. ja zaczynałam już odpływać.
Wogóle od rana to nie był do końca mój dzień. Tyłek po krwawej bolał. Ręce bardzo mi drętwiały. Nie dłonie, tylko całe ręce.
A od momentu wjazdu do KPNu opadłam wogóle z sił - nie miałam nawet żadnej motywacji żeby jeszcze podjeżdżać pod górki. Zero. Nic. Nie i już (a w Wieliszewie udało mi się prawie wszystko! Odpuszczałam tylko te piaskowe :P)

No w każdym bądź razie bardzo mi się nie chciało i ..... wyrosło mi drzewo na ścieżce :(

Jakby to było dziwne, że w Kampinosie wyrastają nagle drzewa :D

Niestety się nie zmieściłam pomiędzy....

I wylądowałam owinięta Groszkiem na glebie......

Ale.

W czasie tego lotu/upadku złapał mnie skurcz w prawej łydce (jak ja to zrobiłam????).
Rozcięłam prawą nogę na łydce z przodu (jest ponad 24h po upadku, a niby taka malutka ranka, a krew się sączy co jakiś czas :P).
Uderzyłam się nie wiem czym w lewą nogę - wewnętrzną część uda przy pachwinie..... Ale to tak, że rozcięłam spodnie, krew z obtarcia się polała i stłukłam (oby tylko!) mięsień. dziś, 24h po, mam MEGA krwiaka, opuchliznę jakby mnie lali i ledwo chodzę.
Tzn chodzę. Po płaskim. Po schodach nóżka za nóżką, bo mam problem. Tak mnie boli ten mięsień, że sama siłą mięśni nogi nie podniosę. 


Skontuzjowana, obolała, ale dosiadam jakoś Groszka © annaw


 
Prawa noga rozcięta (dobę później krew się jeszcze leje), prawa łydka skurcz, rozdarte spodenki, oby tylko stłuczenie mięśnia plus kolejna rana na lewym udzie © annaw

No ale byłam w kampinosie. Musiałam się z niego wydostać o własnych siłach i nogach, bo niby jak inaczej?
Było ciężko wsiąść na rower i tą lewą nogę położyć na pedale - w ruch musiała iść ręka, która podnosiła nogę i nakładała stopę na pedał. Jak już siedziałam wpięta w pedały, to mogłam jechać. Szło całkiem całkiem :-)



Pojechałam do Rafała, umyłam się i zostałam opatrzona - wyłam z bólu gdy spirytus dotykał ran:P nie jestem przyzwyczajona do tego :-)


Rafałek mnie opatrzył :* © annaw

A później, po obiadku teściowej i krótkiej drzemce, do domu. Poszło też zgrabnie, bo na światłach na ścieżkach rowerowych mogłam się trzymać słupków, sygnalizacji i nie zsiadać z roweru. Oby tylko nie musieć zsiąść z roweru i od nowa na niego wsiadać i zakładać ręką nogę na pedał :D

Sprytne dziecko jestem, poradziłam sobie!



Jak widać, w poniedziałek do pracy na Peppie. Na spokojnie, bez szaleństw, bo nie wiem czy mięsień stłuczony czy coś gorszego.....